Ημερομηνία: Σάββατο, 19 Οκτωβρίου 2019
Κατηγορίες: Diversity & Inclusion, Επιμόρφωση, Νέα Ετικέτες: Live a Legacy, Επαγγελματική Aνάπτυξη
Από τις 13/9, παρουσιάζουμε μέσα από το blog του Women On Top τις ξεχωριστές γυναίκες που επιλέχθηκαν ως ομιλήτριες, μέντορες και trainers για την πρωτοβουλία Live A Legacy, που πραγματοποιείται για δεύτερη φορά φέτος, από τη Mastercard και το Women On Top, στις 19/10/2019, στο Ωδείο Αθηνών. Μπες στο Live A Legacy για να μάθεις περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα της εκδήλωσης και τις παράλληλες δράσεις και δήλωσε τη συμμετοχή σου!
Η Άσπα είναι από τους ανθρώπους που τους γνωρίζεις και ξέρεις ακριβώς γιατί βρέθηκαν στη θέση που βρέθηκαν -και νιώθεις ιδιαίτερα τυχερή ή τυχερός αν έχεις την τιμή να πιστέψουν σ’ εσένα (εμείς στο Women On Top σίγουρα το νιώθουμε).
Γεννήθηκε στην Αθήνα, αποφοίτησε από το Columbia Business School της Νέας Υόρκης και ξεκίνησε την καριέρα της στην εταιρία McKinsey & Company σχεδιάζοντας στρατηγικά έργα για κορυφαίες ελληνικές τράπεζες και εταιρείες κινητής τηλεφωνίας. Το 2002 μετακινήθηκε στο Retail Banking και για τα επόμενα 14 χρόνια απασχολήθηκε στον τραπεζικό κλάδο στις Eurobank, Marfin Bank και Τράπεζα Πειραιώς.
Το 2016 εντάχθηκε στο δυναμικό της Mastercard ως υπεύθυνη για τη διαχείριση των δραστηριοτήτων της εταιρίας στις αγορές της Ελλάδας, της Κύπρου και της Μάλτας, με στόχο την ανάδειξη της προστιθέμενης αξίας των λύσεων της Mastercard για τους πελάτες της και την προώθηση της ψηφιακής τεχνολογίας και καινοτομίας προς όλους τους συνεργάτες στις αγορές αυτές.
Η Άσπα είναι παντρεμένη και είναι μητέρα δύο παιδιών -αλλά και του Live A Legacy, που πραγματοποιείται για δεύτερη φορά αύριο από τη Mastercard και το Women On Top.
Live A Legacy για δεύτερη χρονιά. Πώς ήταν για εσένα πέρυσι αυτή η εμπειρία και τι άλλαξε φέτος;
Το περσινό Live A Legacy ήταν μια εξαιρετική εμπειρία, πέρα -θα έλεγα- από κάθε προσδοκία. Αυτό που σκεφτόμουν, ήδη την ώρα που εκτυλισσόταν η περσινή εκδήλωση, ήταν πώς θέλουμε να την εξελίξουμε μετά. Κι απ’ ότι έμαθα αργότερα, και όλη η ομάδα μας το ίδιο σκεφτόταν. Τρία βασικά πράγματα θελήσαμε να κάνουμε διαφορετικά φέτος:
Το πρώτο ήταν ότι θέλαμε πιο πολύ Live A Legacy: σε δυναμικότητα, σε περιεκτικότητα αλλά και σε διάρκεια. Θελήσαμε, λοιπόν, να το διευρύνουμε και να μην είναι πια ένα μεμονωμένο event, αλλά μια πρωτοβουλία που θα επεκτείνεται σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Επίσης μας ήταν ξεκάθαρο ότι υπήρχε χώρος όχι μόνο για έμπνευση από σημαντικές γυναίκες, αλλά και για μία ενότητα σε σχέση με το πώς μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα, τι μπορεί να γίνει σε σχέση με τις υποδομές, την αλλαγή κουλτούρας, την εκπαίδευση, το περιβάλλον γύρω μας, για να βελτιωθούν τα πράγματα. Το τρίτο και τελευταίο ήταν ότι, όπως είχα ήδη πει εκείνη την ημέρα μέσα από τη δική μου ομιλία, έπρεπε να συμπεριλάβουμε τους άντρες σ’ αυτή την κουβέντα. Αυτό μεταφράστηκε σε περισσότερες συμμετοχές αντρών στο κοινό αλλά και στη συμπερίληψή τους στο κομμάτι των ομιλιών -γιατί για να αλλάξουν τα πράγματα χρειάζεται να προσπαθήσουμε και οι δύο.
Πώς μετράς ή πώς αξιολογείς την επιτυχία σου στη δουλειά; Ποια είναι τα πράγματα που σου δείχνουν ότι είσαι στον σωστό δρόμο ή ότι χρειάζεται να αλλάξεις κάτι;
Για μένα που εργάζομαι σε μια αμερικανική πολυεθνική εταιρεία, είναι πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η ερώτηση. Βλέπεις, στη δουλειά μας, έχουμε μάθει να ξεκινάμε πάντα από τα αριθμητικά αποτελέσματα, την κερδοφορία, το μερίδιο της αγοράς κλπ. Πάντα, όμως, για μένα μετράει και ο τρόπος με τον οποίο φτάνουμε σ’ αυτά τα αποτελέσματα, ο οποίος πρέπει να είναι συντονισμένος με τις αξίες μου και τις αξίες του οργανισμού για το οποίο εργάζομαι. Αυτό μεταφράζεται σε μια σκέψη που έχει να κάνει με το πόσο πήγα εγώ μπροστά μέσα στην κάθε χρονιά, πόσο σοφότερη έγινα, πόσο μπροστά πήγε η ομάδα μου, αν προσφέραμε και κάποια προστιθέμενη αξία, κάποιο πραγματικό όφελος στην οικονομία, στο περιβάλλον, στην κοινωνία γύρω μας. Με λίγα λόγια, μετράει τελικά το αν νιώθω περήφανη για τη χρονιά που πέρασε, κάτι που δεν σχετίζεται πάντα με το αριθμητικό κομμάτι της εξίσωσης.
Η Βίκυ Σακελλαριάδη είναι η απόφοιτη διεκδίκησε και κέρδισε μια από τις δύο θέσεις πρακτικής άσκησης του περσινού Live A Legacy. Ποια ήταν η πιο βασική συμβουλή που έδωσες στη Βίκυ; Τι θεωρείς ότι αποκόμισε η ίδια από την εμπειρία αυτή;
Η είσοδος της Βίκυς στην ομάδα μας ήταν πολύ σημαντικό ταξίδι τόσο για κείνη όσο και για μας, καθώς ήταν η πρώτη φορά που κάναμε κάτι τέτοιο στο τοπικό μας γραφείο. Και μπορώ να πω ότι ήταν ένας εξαιρετικός χρόνος και για τις δύο πλευρές. Μας έβαλε να σκεφτούμε πώς υποδέχεσαι έναν νέο άνθρωπο και του προσφέρεις μια ουσιαστική εμπειρία, όχι μόνο ένα εκπαιδευτικό project. Με αυτή την αφετηρία, αποφασίσαμε να βάλουμε από την αρχή τη Βίκυ στα πράγματα, στο real business, πάντα με το δίκτυ ασφαλείας της τοπικής ομάδας φυσικά. Από την άλλη, η ίδια η Βίκυ είναι ένα μαγικό παιδί, θα το δείτε κι εσείς μπροστά σας στη σκηνή του Live A Legacy. Αυτό που της είπα από την πρώτη στιγμή ήταν να αφήσει το άγχος της στην άκρη και να ζήσει αυτήν την εμπειρία. Της είπα «φρόντισε να ρισκάρεις, να μην κάνεις αυτό που νιώθεις ότι είναι το πιο ασφαλές, για να φέρεις ένα αποτέλεσμα. Ρίσκαρε για να μάθεις όσο περισσότερα μπορείς». Το άλλο πράγμα που της είπα ήταν ότι θα έπρεπε κι εκείνη όπως κι εμείς να διατηρήσει ως απόλυτη προτεραιότητά της το χρόνο που απαιτούνταν για να ολοκληρώσει τις σπουδές της -αυτό ήταν κάτι αδιαπραγμάτευτο για όλους μας.
Πιστεύεις ότι οι γυναίκες σήμερα συναντάνε διαφορετικά ή μεγαλύτερα εμπόδια από τους άντρες στην επαγγελματική τους ζωή; Τι πιστεύεις ότι χρειάζεται να κάνουν λιγότερο ή περισσότερο ή διαφορετικά για να τα ξεπεράσουν;
Σίγουρα συναντάμε εμπόδια αλλά η αλήθεια είναι πως ο καθένας και η καθεμιά μας επηρεάζεται από τη δική του προσωπική εμπειρία και, με βάση αυτή, εγώ δεν μπορώ να πω ότι βρήκα μπροστά μου κάποιο φοβερά βαρύ φορτίο. Αυτό που όντως βρίσκουμε μπροστά μας είναι η ισορροπία προσωπικής και επαγγελματικής ζωής: ένα δίλημμα το οποίο δεν είναι πάντα πραγματικό, αλλά το κουβαλάμε μαζί μας μέσα από την κουλτούρα της οικογένειας, των δασκάλων μας, των ίδιων των εταιρειών στις οποίες δουλεύουμε, που σε ρωτάνε από τη στιγμή που παντρεύεσαι πώς φαντάζεσαι ότι θα προχωρήσουν τα πράγματα στο εξής. Κάποιες φορές το εμπόδιο αυτό έχει πρακτικές βάσεις και κάποιες φορές είναι κυρίως στο μυαλό μας. Σε κάθε περίπτωση αποτελεί μια προκατάληψη, τόσο δική μας όσο και των ανθρώπων που έχουμε απέναντί μας. Πρέπει λοιπόν να υπάρχουν πολιτικές στις εταιρείες, ευελιξία στο ωράριο, παροχές φύλαξης για τα παιδιά, δομές, πράγματα που θα διευκολύνουν τη σκέψη μας σε ό,τι αφορά αυτή τη δύσκολη διαδικασία. Αλλά προφανώς είναι θέμα και της ίδιας της οικογένειας το πώς το αντιμετωπίζει αυτό: αν, για παράδειγμα, ο άνθρωπος που έχεις κοντά σου είναι πρόθυμος να μοιραστεί τις ευθύνες και να αλληλοϋποστηριχθείτε στο να βρείτε μία κοινή ισορροπία.
