TITLBastien

Ο Bastien Buathier-Muller στο Live A Legacy από τη Mastercard και το Women On Top

Κατηγορίες: Diversity & Inclusion, Επιμόρφωση, Νέα

Από τις 13/9 έως τις 17/10, παρουσιάζουμε μέσα από το blog του Women On Top τις ξεχωριστές προσωπικότητες που επιλέχθηκαν ως ομιλήτριες/τές, μέντορες και trainers για την πρωτοβουλία Live A Legacy, που πραγματοποιείται για δεύτερη φορά φέτος, από τη Mastercard και το Women On Top, στις 19/10/2019, στο Ωδείο Αθηνών. Μπες στο Live A Legacy για να μάθεις περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα της εκδήλωσης και τις παράλληλες δράσεις και δήλωσε τη συμμετοχή σου!


 

Ο Μπαστιέν είναι 34 ετών και δίδασκε παιδιά με ειδικές ανάγκες στην Γαλλία πριν έρθει στην Ελλάδα, όπου εργάζεται ως δάσκαλος στο Ελληνο-γαλλικό σχολείο Eugène Delacroix, εδώ και 6 χρόνια. Παίζει επίσης σαξόφωνο σε μια μπάντα πνευστών και έχει δύο κόρες.

Τον ανακαλύψαμε μέσα από την απάντηση που έδωσε στη μητέρα ενός μαθητή του, που παραπονέθηκε ότι, ως δάσκαλος, δείχνει κάποιες φορές να ενθαρρύνει περισσότερο τα κορίτσια της τάξης: «Όταν ήρθα στην Ελλάδα» της εξήγησε ο ίδιος «μου έκανε εντύπωση το πόσο δεν ενισχύονται οι μαθήτριες στο σχολείο, σε σχέση με τους συμμαθητές τους. Έτσι έβαλα συνειδητά στόχο να ενισχύσω τα κορίτσια ώστε να αναπτύξουν και να αναδείξουν ισότιμα το δυναμικό τους».

 

Εσύ ο ίδιος, μέσα από την εμπειρία σου, τι διαφορές διαπιστώνεις ανάμεσα στα κορίτσια και τα αγόρια στην τάξη;

Δουλεύοντας -αλλά και ζώντας- με πολύ μικρά παιδιά, βλέπω διαφορές στην κατασκευή, στο σώμα τους, αλλά και στην ανάγκη να τρέξουν, να εκτονωθούν. Συνήθως τα αγόρια είναι πιο «ζόρικα», αλλά φυσικά αυτή είναι μία τάση που ενισχύεται ή δεν ενισχύεται από τον τρόπο που μεγαλώνουν. Επίσης τα κορίτσια είναι γενικά καλύτερες μαθήτριες, αλλά θεωρώ ότι αυτό συμβαίνει επειδή, με τον τρόπο που λειτουργούν τα σχολεία μας, για να είσαι καλός πρέπει να ακούς και τα κορίτσια από μικρή ηλικία μαθαίνουν περισσότερο να ακούνε παρά να εκφράζονται.

 

Γιατί σου αρέσει τόσο αυτή η δουλειά;

Γιατί μου αρέσει πάρα πολύ η επαφή με τα παιδιά και το ότι κάθε μέρα είναι διαφορετική. Η τάξη μου είναι σαν το ατελιέ μου, εκεί μέσα δημιουργώ, αλλά ταυτόχρονα έχω και κοινό, οπότε είναι σαν να είμαι και μουσικός: αν είμαι καλός, το καταλαβαίνω αμέσως, αν όχι, επίσης. Και βέβαια για μένα είναι μαγικό να βλέπεις την πρόοδο του κάθε παιδιού μέσα στον χρόνο.

 

Τι μηνύματα προσπαθείς να δώσεις στις δικές σου κόρες, για να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με τα αγόρια μεγαλώνοντας;

Καταρχάς τους λέω ότι δεν υπάρχουν αποκλειστικά κοριτσίστικα χρώματα ή ρούχα και αγορίστικες δραστηριότητες. Μπορεί καθένας να εκφράζεται με τον τρόπο που του αρέσει. Ευελπιστώ ότι μέχρι να ξεκινήσουν δουλειά θα έχει κατακτηθεί η ίση αμοιβή, αλλά αυτό είναι μάλλον ουτοπικό. Οπότε θα προσπαθήσω να είναι δυνατές, ώστε όταν θα συναντήσουν κάποιο εμπόδιο, αφεντικό ή συνεργάτη, να έχουν τα κότσια να του απαντήσουν χωρίς να νιώσουν ότι υποβαθμίζονται. Να έχουν σταθερές αξίες σε σχέση με την ισότητα. Είναι κάτι που πιστεύω και άρα το βάζω σε πράξη: επιδιώκω πάντα να τους το δείχνω, να τους δίνω δυνατά θετικά πρότυπα, να τους μαθαίνω ότι μπορούν να σπάσουν τα κλισέ.