Ημερομηνία: Τετάρτη, 25 Σεπτεμβρίου 2019
Κατηγορίες: Diversity & Inclusion, Επιμόρφωση, Νέα Ετικέτες: Live a Legacy, Επαγγελματική Aνάπτυξη
Από τις 13/9 έως τις 17/10, παρουσιάζουμε μέσα από το blog του Women On Top τις ξεχωριστές γυναίκες που επιλέχθηκαν ως ομιλήτριες, μέντορες και trainers για την πρωτοβουλία Live A Legacy, που πραγματοποιείται για δεύτερη φορά φέτος, από τη Mastercard και το Women On Top, στις 19/10/2019, στο Ωδείο Αθηνών. Μπες στο Live A Legacy για να μάθεις περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα της εκδήλωσης και τις παράλληλες δράσεις και δήλωσε τη συμμετοχή σου!
Η Έλενα Χατζηλιάδου γεννήθηκε το 1993 στην Κατερίνη. Μεγάλωσε σε αθλητική οικογένεια, καθώς ο πατέρας και προπονητής της, ήταν πρωταθλητής στο Καράτε, όπως επίσης και η μητέρα της. Η Έλενα ξεκίνησε τον αθλητισμό σε ηλικία μόλις 5 ετών στην ομάδα του Πιερικού Κατερίνης και η πορεία της είναι γεμάτη διακρίσεις, σε Ευρωπαϊκό αλλά και Παγκόσμιο επίπεδο, με αποκορύφωμα την κατάκτηση του Χρυσού Μεταλλίου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Μαδρίτης το 2018.
Ο δρόμος προς την κορυφή, όμως, δεν ήταν στρωμένος με χαλί. Λόγω σοβαρών οικονομικών προβλημάτων, το 2015 η Έλενα αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στην Γερμανία και να εργαστεί ως Φυσικοθεραπεύτρια, σταματώντας ουσιαστικά τον αθλητισμό. Με τη βοήθεια της Ε.Ο.Ε και του κ. Σπύρου Καπράλου, η Έλενα μπόρεσε να γυρίσει στην Ελλάδα και να ξαναρχίσει την αγωνιστική της πορεία.
Σύμμαχοί της σε αυτή τη διαδρομή η μεγάλη αγάπη της οικογένειάς της, η βαθιά πίστη της, η λατρεία της για τη μουσική (ειδικά την jazz!) και η απόλαυση της κάθε στιγμής.
Επόμενος μεγάλος στόχος της Έλενας, η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020 στο Τόκιο και -γιατί όχι;- η κατάκτηση ενός μεταλλίου.
Την πετύχαμε μερικές ώρες πριν πετάξει για τη Χιλή, όπου θα λάμβανε μέρος σε διοργανώσεις Premiere League Series I του Καράτε. Οι διοργανώσεις αυτές δίνουν πόντους οι οποίοι είναι σημαντικοί για την Ολυμπιακή κατάταξη των αθλητών.
Πώς πάει όλη αυτή η προσπάθεια για σένα;
Πάει πολύ καλά. Γύρισα από το Τόκιο με χάλκινο, σε μια πολύ δύσκολη κλήρωση, κι έτσι βρίσκομαι τώρα μέσα στις 4 πρώτες προκρινόμενες θέσεις για τους Ολυμπιακούς. Είναι σπουδαίο αυτό για μένα γιατί είχα πρόσφατα ένα μεγάλο τραυματισμό στο γόνατο. Ήμουν πρώτη στην κατάταξη αλλά λόγω τραυματισμού σταμάτησα να παίρνω μέρος στα τουρνουά και έμεινα πίσω. Γύρισα στους αγώνες με μόνο δύο βδομάδες προπόνησης και πήρα χάλκινο μετάλλιο, οπότε όλα πηγαίνουν καλά.
Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που έχεις συναντήσει στην ως τώρα πορεία σου;
Η πιο μεγάλη δυσκολία ήταν όταν αναγκάστηκα να φύγω στη Γερμανία επειδή ο πατέρας μου είχε σοβαρές οικονομικές δυσκολίες. Δεν είχαμε χρήματα, δεν μπορούσα να πάρω σε αγώνες, οπότε αναγκάστηκα να φύγω. Το πιο δύσκολο για μένα ήταν ότι έπρεπε να δουλεύω ως φυσικοθεραπεύτρια και να προσπαθώ να τα συνδυάσω όλα -πράγμα αδύνατο πρακτικά.
Και πώς τα κατάφερες;
Με ψυχή για να προλάβω τα πάντα, ελπίδα, όνειρο. Είχα φτάσει σε σημείο υπερκόπωσης, όμως σ’ εκείνο το σημείο βρήκα τον πρώτο μου χορηγό, την EREN Hellas. Μετά ήρθε το Stoiximan και τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ακόμα και τώρα μεγάλες δυσκολίες, λόγω των τεράστιων εξόδων που έχουμε να αντιμετωπίσουμε.
Τι θα συμβούλευες μία νέα γυναίκα που επιχειρεί να κάνει κάτι φαινομενικά ακατόρθωτο, όπως εσύ;
Ως παράδειγμα σκέφτομαι την αδερφή μου, που τα έχει ζήσει όλα από πρώτο χέρι, λόγω της δικής μου ιστορίας. Είναι τώρα 20 ετών, είναι κι εκείνη αθλήτρια στο καράτε και θα πάει στο Παγκόσμιο τον Οκτώβριο. Για εκείνη είναι ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα, γιατί τα έχει ζήσει όλα από κοντά και έχει δει την αδερφή της να υποφέρει και να μην ανταμείβεται. Εγώ προσπαθώ να της δώσω να καταλάβει ότι μας έχει δοθεί ένα χάρισμα και θα ήμασταν αχάριστες αν δεν το αξιοποιούσαμε. Έχω συνειδητοποιήσει πια ότι αυτός είναι ο σκοπός και το νόημα της ζωής μου. Κι όταν ένας άνθρωπος φτάνει να βρει ένα νόημα και να μπορεί να δώσει την ψυχή του γι’ αυτό τον σκοπό, τότε αξίζει να κάνει κάθε προσπάθεια, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Όσα έχω κάνει αυτή τη στιγμή τα έχω κάνει επειδή μου δίνουν νόημα και με κάνουν ευτυχισμένη, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμά τους.