Παρά τις εξελίξεις που συμβαίνουν καθημερινά, παρά τις ηχηρές φωνές (κυρίως γυναικών, αλλά και αντρών), παρά την πρόοδο, τους νέους κανόνες και τις κατευθυντήριες οδηγίες που υποστηρίζουν την ενδυνάμωση των γυναικών στο εργασιακό περιβάλλον, την οικογένεια και την κοινωνία, συνεχίζει να υπάρχει χάσμα επαγγελματικό ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες, το οποίο εμποδίζει τις γυναίκες – κυρίως τις νεώτερες – να αποκτήσουν και να απολαύσουν μια “πλήρη” ζωή. Μπορεί αυτό να αλλάξει;
Φυσικά ναι! Η εφαρμογή νέων κανόνων, κατευθύνσεων, πρωτοβουλιών και προτεραιοτήτων που θα βοηθήσουν τις γυναίκες να ξεπεράσουν τα εμπόδια του παρελθόντος δε φτάνει. Δεν υποστηρίζω ότι δε χρειάζονται θεσμικές παρεμβάσεις, αλλά είναι σα να προσπαθούμε να λύσουμε το πρόβλημα «από τη μέση». Συνεχίζει να μας λείπει η ρίζα -του κακού. Αν δεν την ξεριζώσουμε, το πρόβλημα ποτέ δεν θα λυθεί ολοσχερώς. Είναι εύκολο όμως;
Οπωσδήποτε όχι! Η ίδια (ή παρόμοια) λανθασμένη κοινωνική προσέγγιση επικρατεί χρόνια τώρα. Ακόμα και σήμερα η ευρέως αποδεκτή άποψη για τις γυναίκες είναι εξαιρετικά απογοητευτική: Τα κορίτσια μεγαλώνουν για να γίνουν νοικοκυρές και μητέρες, στο μεταξύ μπορεί και να σπουδάσουν. Αλλά ακόμα και αν σπουδάσουν, οι πιθανότητες να κυνηγήσουν την καριέρα τους και να παλέψουν για τη ζωή τους εκτός και πέρα του σπιτιού - και της οικογένειας - είναι ελάχιστες. Πού ανθίζει αυτή η αναιτιολόγητη και ανώμαλη στάση;
Προφανώς στο σπίτι, σε κάθε σπίτι, στο δικό μας σπίτι! Έχετε συνειδητοποιήσει με πόσο διαφορετικό τρόπο ανατραφήκατε εσείς από τα αδέλφια σας; Έχετε καταλάβει γιατί κάνατε διαφορετικές επιλογές στη ζωή και την επαγγελματική σας σταδιοδρομία; Έχετε σκεφτεί σε βάθος τον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνετε τα παιδιά σας; Είναι ίδια η συμπεριφορά σας απέναντι στο γιο και την κόρη σας; Αμφιβάλλω. (Αν είστε άντρας, έχετε συνειδητοποιήσει με ποια κριτήρια διαλέξατε τη σύζυγό σας και αν την έχετε ουσιαστικά υποστηρίξει να αποκτήσει ένα ρόλο «πρώτης γραμμής» έξω από το σπίτι; Και τελικά, έχετε κατανοήσει ότι, παρόλο που σας αρέσει η γυναίκα σας όπως – με τη δική σας σημαντική συνεισφορά – έχει διαμορφώσει το ρόλο της, στην πραγματικότητα προσδοκείτε κάτι διαφορετικό από και για την κόρη σας;) Μήπως αυτό είναι ένα είδος σύγχυσης;
Όχι, σε καμία περίπτωση! Αυτό είναι ένα είδος εξέλιξης. Όσο καλύτερα αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας τόσο πιο ώριμοι και έτοιμοι γινόμαστε να αποδεχθούμε ίσες θέσεις και ίσες ευκαιρίες και για τα δύο φύλα. Όσο περισσότερο αναγνωρίζουμε τον παραλογισμό της τρέχουσας κατάστασης, τόσο πιο πρόθυμοι γινόμαστε να μη δούμε το χάσμα των φύλων να επηρεάζει τη δική μας κόρη. Όμως μεταφράζονται οι σκέψεις αυτές σε συγκεκριμένες πράξεις;
Όχι ακόμη. Όχι εντελώς. Όχι για όλους. Αλλά κάτι έχει αρχίσει. Και προχωράει. Είναι σαν ένα μικρό ρυάκι που γίνεται ποτάμι. Μην φοβηθείτε να το κολυμπήσετε. Έτσι και αλλιώς κάποια στιγμή θα πρέπει να το κάνετε. Ενωθείτε με τις χιλιάδες γυναίκες (και άνδρες) που ακολουθούν τις Sheryl Sandberg, τις Ping Fu και τις Alice Miller αυτού του κόσμου για να διεκδικήσουν και να χτίσουν έναν ισορροπημένο κόσμο, όπου οι ρόλοι θα επιλέγονται, δεν θα ανατίθενται (με βάση το φύλο), όπου ο καθένας μας θα έχει το δικαίωμα να επιλέγει τη ζωή και τη θέση που εκφράζει καλύτερα τα ενδιαφέροντά του. Ετοιμαστείτε να δείτε τον άντρα που θα μένει στο σπίτι με τα παιδιά και τη γυναίκα που θα διευθύνει την επιχείρηση (και θα πληρώνεται σωστά για αυτό). Πρέπει να τα αποδεχόμαστε και τα δυο. Πρέπει να μπορούμε να τα διευκολύνουμε και τα δυο. Επομένως, τι χρειάζεται το κοριτσάκι σας για να αποκτήσει μια πλήρη ζωή γεμάτη σεβασμό, χωρίς περιορισμούς;
Ναι, για να ανέβεις χρειάζεται σκληρή δουλειά, ανθεκτικότητα και τύχη. OΚ. Τι άλλο; Τι είναι πιο απαραίτητο ακόμα και από τις τρεις προαναφερθείσες (απαραίτητες) προϋποθέσεις, κυρίως για μια γυναίκα; Αν έχουμε μάθει το μάθημά μας μέχρι τώρα, η απάντηση είναι προφανής: Χρειάζεται μια ανοιχτόμυαλη και υποστηρικτική οικογένεια!