TITLDeathtoStock_ModernWorkshop-08

Η δύναμη του «καλού εργοδότη»

Κατηγορίες: Diversity & Inclusion, Επιχειρηματικότητα

Η Εύα Καραμαργιού, HR Consultant και μέλος της ομάδας του WoT in Business, γράφει για τις αλλαγές στο χώρο του HR και τη σταδιακή εδραίωση του employer branding ως απαραίτητο σημείο έμφασης για κάθε εργοδότη. Τι σημασια έχουν άραγε οι εξελίξεις αυτές για τις γυναίκες και για την ισότητα στην αγορά εργασίας;


Τα χρόνια περνάνε και οι προβληματισμοί που βαραίνουν τον επαγγελματικό χώρο γίνονται όλο και πιο σύνθετοι, αφού τόσο η διοίκηση μιας εταιρίας όσο και το HR καλούνται να τηρήσουν ισορροπίες, να εντάξουν όλους τους ανθρώπους στο ανθρώπινο δυναμικό τους, να προσφέρουν ίσες ευκαιρίες για ανέλιξη και οικονομική επιβράβευση, να σεβαστούν τις προσωπικές τους επιλογές και να τους κρίνουν αντικειμενικά.

Για κάθε ένα από τα παραπάνω συγγράφονται πολιτικές, προσλαμβάνονται σύμβουλοι, γίνονται διορθωτικές ενέργειες και δράσεις εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Ταυτόχρονα ένας αριθμός σύγχρονων βραβείων έρχονται να φέρουν τις εταιρίες αυτές στο προσκήνιο: «ο καλύτερος εργοδότης», «το πιο δυνατό multicultural περιβάλλον». Ξαφνικά το περιβάλλον γίνεται ανταγωνιστικό και όλοι φιλοδοξούν για ένα βραβείο. Οι εταιρίες γίνονται αναγκαστικά εξωστρεφείς και δείχνουν τα best practices που ακολουθούν.

Τελικά όμως πίσω από τις σημαντικές αυτές κινήσεις τι κρύβεται; Μια βαθιά αλλαγή στην κουλτούρα και μια στροφή προς την πραγματική αποδοχή όλων ή μήπως η έκφραση ενός βαθύτερου φόβου των εταιριών προς το να μην είναι «καλοί εργοδότες», «να μην είναι η πρώτη επιλογή των υποψηφίων»;

Στην μέχρι τώρα κοιμισμένη αγορά ευρέσεως εργασίας της Ελλάδας οι εργαζόμενοι αλλά και οι υποψήφιοι αποκτούν δύναμη: μιλούν για τους εργοδότες τους, επίσημα ή ανεπίσημα. Δίνουν το στίγμα των «καλών» και των «κακών». Οι millennials και η Generation Y μπαίνουν δυναμικά στο χώρο εργασίας και διεκδικούν: αποδοχή, work- life balance, μισθό αντάξιο των ικανοτήτων τους. Αυτές τις ικανότητες που αναζητούν διακαώς οι εργοδότες και βλέπουν ξαφνικά την ανάγκη να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των εποχών. Και τώρα τι κάνουμε;

Οι απαντήσεις δε δίνονται ποτέ εύκολα: αποφασίζεις αν θες να μείνεις σχετικός, αν θες τα ταλέντα, αν θες να δεις τι μπορεί να σου φέρει το διαφορετικό, αν θες να τους ακούσεις όλους. Ή και όχι. Μπορείς να αντισταθείς στην αλλαγή, να μείνεις κλειστός και αφεθείς στη σιγουριά του γνώριμου. Σε κάθε περίπτωση εκεί έξω υπάρχουν ομάδες ανθρώπων που έχουν πλέον χαρακτηριστεί και ψάχνουν τον χώρο τους σε αυτή την αγορά εργασίας: γυναίκες, ΛΟΑΤ κοινότητα, άνθρωποι με αναπηρίες, πρώην τοξικομανείς είναι κάποιοι από αυτούς για τους οποίες συγγράφονται πολιτικές, προσλαμβάνονται σύμβουλοι, γίνονται διορθωτικές ενέργειες και δράσεις εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Το μόνο που μένει να αποφασίσουν οι εργοδότες είναι το πόσο βαθιά θα αφήσουν να επηρεάσει αυτή η αλλαγή την κουλτούρα των εταιριών τους.