Ημερομηνία: Δευτέρα, 30 Απριλίου 2018
Κατηγορίες: ΕκπαίδευσηΗ Ιφιγένεια Παρασκευοπούλου, πιστοποιημένη Life & Business/Executive Coach και Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, γράφει για τη διεκδικητικότητα και τη διαπραγμάτευση στη δουλειά, ως εργαλεία για την επαγγελματική ενδυνάμωση των γυναικών.
Παρόλο που οι γυναίκες αποτελούν περίπου το 50% των επαγγελματιών το ποσοστό τους σε υψηλά αμειβόμενες και υψηλά στην ιεραρχία θέσεις είναι εξαιρετικά χαμηλό. Κι ενώ τα νούμερα είναι εντυπωσιακά, δεν φαίνεται να μας εκπλήσσουν. Ναι, μπορεί οι συνθήκες και η κουλτούρα της αγοράς εργασίας να μην είναι ευνοϊκές για την επαγγελματική ανέλιξη των γυναικών αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να παραμένουμε απλοί παρατηρητές σε αυτό που συμβαίνει. Ακόμα κι εάν οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος μας, θα πρέπει να μπούμε διεκδικητικά στο παιχνίδι της διαπραγμάτευσης και να μάθουμε να παίζουμε με δυνατά χαρτιά είτε πρόκειται για την αμοιβή μας ή για κάποια επαγγελματική συμφωνία.
Ακολουθούν κάποιες στρατηγικές διαπραγμάτευσης ώστε να παίζουμε επί ίσοις όροις:
Βρες το θάρρος να ζητήσεις
Οι άντρες έχουν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να ζητήσουν αύξηση απ ́ότι οι γυναίκες. Ακόμη και αμέσως μετά τις σπουδές του, ένας άντρας πιθανότατα θα διαπραγματευτεί την αμοιβή του ενώ η γυναίκα τείνει να αποδεχτεί ό,τι της
προσφερθεί. Είναι καλό να είμαστε ρεαλιστές και προσγειωμένοι, αλλά παράλληλα ας θυμόμαστε: εάν δεν ζητήσεις, δεν θα πάρεις!
Αναγνώρισε την αξία σου
Η διαπραγμάτευση των αποδοχών ξεκινά με αυτογνωσία και αναγνώριση της προσωπικής μας αξίας. Πρέπει να ξέρουμε και να πιστεύουμε στον εαυτό μας, να κάνουμε την απαραίτητη έρευνα και να κινούμαστε σε λογικά πλαίσια, θέτοντας όμως ένα κατώτατο όριο το οποίο δεν είμαστε διατεθειμένοι να ξεπεράσουμε. Ας μην ξεχνάμε ότι μέρος του πακέτου αποδοχών μπορεί να είναι ασφαλιστικά προγράμματα, μετοχές, ελαστικό ωράριο, αυτοκίνητο και άλλα, που πρέπει να λάβουμε υπόψιν στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης. Θα πρέπει επίσης να είμαστε έτοιμοι να αποχωρήσουμε από το τραπέζι της διαπραγμάτευσης όταν ξεπερνιούνται οι κόκκινες γραμμές πού έχουμε προαποφασίσει.
Μάθε να αναλαμβάνεις ρίσκο
Τόσο στο θέμα των αποδοχών αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη διαπραγμάτευση θα πρέπει να είμαστε έτοιμες να αναλάβουμε κάποιο ρίσκο. Μια εσωτερική έρευνα της Hewlett Packard ανέδειξε ένα φαινόμενο εντυπωσιακό: Οι άντρες κυνηγούν μια θέση ή προαγωγή όταν θεωρούν ότι καλύπτουν μόλις το 60% των απαιτήσεων. Αντίθετα οι γυναίκες κάνουν αίτηση μόνο όταν
καλύπτουν πάνω από το 95%. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και σε πολά business meetings, όπου οι γυναίκες για να εκφράσουν την άποψη ή μια ιδέα τους θα πρέπει να νιώθουν ότι κατέχουν εξολοκλήρου το αντικείμενο, πράγμα που δεν ισχύει για τους άνδρες
συναδέλφους τους. Τα δεδομένα αυτά θα πρέπει να μας ταρακουνήσουν ώστε να πάρουμε το ρίσκο και να διεκδικήσουμε τη θέση που μας αξίζει και μας αναλογεί.
Μάθε να λες “όχι”
Ως πολυάσχολη εργαζόμενη και ενδεχομένως σύζυγος και μητέρα, σε κατακλύζουν καθημερινά απαιτήσεις από παντού. Αναλογίσου πόσο χρόνο κάθε μέρα ασχολείσαι στη δουλειά με θέματα πέραν των αρμοδιοτήτων σου ή βοηθώντας συναδέλφους σε δικά τους projects. Σε καμία περίπτωση δεν χρειάζεται να γίνουμε αρνητικοί ή εσωστρεφείς αλλά όλοι έχουμε όρια και θα πρέπει να τα γνωρίζουμε και να τα σεβόμαστε. Πάρε τον έλεγχο του χρόνου σου και της ενέργειάς σου, τόσο στη δουλειά όσο και στο σπίτι και μάθε να λες “όχι”. Δεν είναι εγωιστικό, είναι απαραίτητο!
Εξάσκηση και επιμονή
Παίρνει χρόνο για να νιώσεις άνετα σε άβολες καταστάσεις, αλλά ο μόνος τρόπος είναι να προσπαθήσεις. Το να περιμένεις τα πράγματα να έρθουν από μόνα τους όπως τα επιθυμείς είναι ο σίγουρος τρόπος για να μην γίνει τίποτα. Οι γυναίκες πολλές φορές
αποφεύγουμε τη διαπραγμάτευση και τη διεκδίκηση γιατί επιθυμούμε να κάνουμε καλή εντύπωση και να παρουσιαζόμαστε ως καλόβολες και συμπαθείς. Η αλήθεια είναι ότι η οποιαδήποτε διαπραγμάτευση απαιτεί διεκδικητικότητα, κινητοποίηση και θάρρος και η κοινωνία μας αλλά και η κουλτούρα στις περισσότερες επιχειρήσεις απέχουν ακόμη από το να αποδεχθούν γυναίκες δυναμικές σε ηγετικές θέσεις. Επιπλέον η λύση δεν είναι από τη μια στιγμή στην άλλη χωρίς εμπειρία και στήριξη να φτάσουμε στα άκρα. Πρέπει να κάνουμε σταθερά βήματα, να συμβουλευόμαστε πιο έμπειρους επαγγελματίες που μπορούν να λειτουργήσουν ώς μέντορες και να επιδιώκουμε τη συνεργασία. Η βοήθεια ενός Coach στη καλλιέργεια των απαραίτητων δεξιοτήτων, στη διαχείριση περιοριστικών αντιλήψεων για τον εαυτό και στην δημιουργία και εκτέλεση ενός πλάνου για την επαγγελματική μας εξέλιξη μπορεί επίσης να είναι εξαιρετικά βοηθητική.